Эканоміка перастала слухацца Лукашэнку
- Telegram-канал «Лісты да дачкі»
- 17.07.2025, 12:10
Усё адбываецца з дакладнасцю наадварот.
Я звычайна так не раблю, але сёння зраблю выключэнне. Таму што ёсць тут нейкая, не вельмі глыбока прыхаваная іронія.
«Хай гэты авакада каштуе столькі, колькі каштуе. Я авакада не ем, не люблю і не прыхільны да гэтага. Людзям павінна быць па кішэні самае простае: капуста, цыбуля, бульба, морква, яблыкі».
Вось гэтымі залатымі словамі сёй-той у лютым тлумачыў сутнасць дзяржаўнага рэгулявання коштаў. Акрэсліў, так бы мовіць, прынцыповыя падыходы. Я авакада не ем, і вам не раю. Таму няхай гэтыя авакада каштуюць столькі, колькі яны сабе хочуць. А бульба - стратэгічны для стабільнасці прадукт і таму кошту бульбы расці не трэба.
І як ты думаеш, які тавар у нас мацней за ўсё патаннеў у чэрвені? Не буду цябе стамляць інтрыгай, таму што ты і так ужо, напэўна, здагадалася. Мацней за ўсё патаннелі авакада. Цэны на авакада ў чэрвені ўпалі на 13,2 адсотка.
А ведаеш, што больш за ўсё падаражэла? Уяві сабе гэта не бульба. Больш за ўсё ў чэрвені падаражэлі буракі. Буракі ў чэрвені падаражэлі на 35,9 адсотка. А бульба была на другім месцы.
Хоць, не сказаць, каб яна моцна адстала ад буракоў. Бульба падаражэла на 35,4 адсотка. А замыкаюць тройку лідараў яблыкі, якія падаражэлі на 26 адсоткаў.
Увогуле, цэнам на авакада сёй-той дазволіў расці куды яны хочуць, і кошты на авакада ўпалі. Рынак даў рады. Выключна з дапамогай магічнай сілы попыту і прапановы. Ніякая унікальная сістэма цэнавага рэгулявання яму не спатрэбілася.
А кошту бульбы сёй-той забараніў расці. І спачатку бульба знікла, а потым, каб яе знайсці на бульбу давялося падвышаць кошты. І не толькі на бульбу. Унікальная сістэма коштавага рэгулявання, аналагаў якой няма, давяла да таго, што інфляцыя на ежу ў нас удвая вышэйшая, чым у Польшчы.
У якой, як ты разумееш, нічога такога ўнікальнага не прыдумалі.
І я б, вядома, мог падумаць, што гэта проста такое выпадковае супадзенне. Усякія супадзенні ў жыцці бываюць. Калі б яно не супадала з жахлівай рэгулярнасцю.
Ты, можа, не памятаеш, але даўным-даўно, сёй-той узяўся за дрэваапрацоўку. І з тых часоў ад беларускіх лясоў у нас суцэльныя страты. Хоць, можна было б падумаць, што ад беларускіх лясоў страт не можа быць па азначэнні. Але высветлілася, што можа. Проста раней ніхто не спрабаваў узяцца за беларускія лясы з фантазіяй.
Потым былі яшчэ цэментавыя заводы, унікальная біякарпарацыя і атамная станцыя, з якой электрычнасць няма куды падзець. Аўтобусы МАЗ у агні і продаж калійных угнаенняў сабе ў страту.
І я ўжо не кажу пра ўнікальную беларускую нафтаперапрацоўку. Я чаму не кажу пра ўнікальную беларускую нафтаперапрацоўку? Таму што пра ўнікальную нафтаперапрацоўку цяпер можна казаць ці добра, ці нічога.
Таму што ўсё, што сёй-той перакладае на сваё ручное кіраванне, з нейкай дзіўнай, зусім невытлумачальнай прычыны, абавязкова ламаецца.
Некаторыя рэчы ламаюцца не адразу, але сёй-той у гэтым не вінаваты. У іх проста запас трываласці вышэй. І лепш бы камусьці, вядома, гэтымі рукамі наогул нічога не чапаць.
Telegram-канал "лісты да дачкі»