Дыпламатычнае фіяска Лукашэнкі
- 2.12.2025, 17:52
Паездак шмат, карысці — нуль.
Пакуль Лукашэнка са старэйшым і малодшым сынам здзяйсняе сваё грандыёзнае дыпламатычнае турнэ, іншыя «важныя людзі» таксама не сядзяць на месцы, піша planbmedia.io. Сярэдні сын Дзмітрый Лукашэнка паехаў у Інданезію. Сакратар Савета бяспекі Аляксандр Вольфовіч пасля візіту ў Турцыю наведвае В'етнам. Увогуле, вельмі шмат вельмі высокай дыпламатыі. Шкада толькі, што практычная карысць для краіны ад яе не вельмі відавочная.
Дыпламатычны «чос» Лукашэнка пачаў з М'янмы. І не дарма. Тут ён мог, нарэшце, адчуць сябе вялікім сусветным лідарам. У гэтай краіне Лукашэнку прымалі з такой пампай, што нават яму стала трошкі няёмка.
«Шчыра кажучы, мы пакуль яшчэ не заслужылі такой увагі», — сказаў Лукашэнка.
І сапраўды не заслужылі. Вясной віцэ-прэм'ер Юрый Шулейка пахваліўся, што краіны ўстанавілі рэкорд у гандлі. Але назваць рэкордныя лічбы пасаромеўся. Бо да гэтага рэкордным быў тавараабарот у 30 мільёнаў долараў. Па выніках візіту Лукашэнкі і сумеснага бізнес-форуму з гэтай дружалюбнай краінай былі падпісаныя кантракты на 9 мільёнаў долараў.
Не раўня, вядома, прэзідэнту Казахстана Касыму-Жамарту Такаеву, які з паездкі да Трампа на пачатку лістапада прывёз здзелкі на суму больш за 17 млрд долараў. Але тут, як кажуць, хто як хутка вучыўся адпаўзаць ад усходняга саюзніка.
Але дарагі не тавараабарот, а ўвага.
«У гэтым годзе мы з вамі сустракаліся шэсць разоў. Гэта сведчыць пра тое, што ніякай ізаляцыі няма і быць не можа для нашых краін», — сказаў Лукашэнка.
Ці пра тое, што двум адзінотам проста няма з кім больш сустрэцца. Вось першыя два дні ў Амане Лукашэнка наогул ні з кім не сустракаўся. І нават ні разу не з'явіўся на публіцы. Затое потым прыйшоў на сустрэчу з султанам адразу з двума сынамі — старэйшым і малодшым.
Відаць, каб паказаць, каму можна аддаць пакінутыя на захаванне грошы, калі з гаспадаром што-небудзь здарыцца. Бо інакш растлумачыць такую ўвагу да Амана складана. Аб'ём гандлю з ім за мінулы год склаў 5 мільёнаў долараў.
Сярэдні сын, Дзмітрый, у гэты час наведваў Інданезію. Прыехаў, каб абмяркоўваць стратэгічнае партнёрства ў аграрнай сферы. У адрозненне ад Амана, з Інданезіяй яму, прынамсі, было што абмеркаваць. Аб'ём гандлю з ёй за мінулы год склаў 180 мільёнаў.
А Лукашэнка пасля гэтага накіраваўся ў Алжыр. Таксама беларускі партнёр выключнай важнасці. З вялікімі ўзаемнымі інтарэсамі.
«Пытанне адказнасці еўрапейскіх краін за каланіялізм і за генацыд — гэта таксама адно з злучальных звёнаў нашай палітыкі», — сказаў міністр замежных спраў Максім Рыжанкоў.
Пра генацыд Лукашэнка можа гаварыць, вядома, з вялікім веданнем справы. З іншымі тэмамі, што ўяўляюць узаемную цікавасць, крыху цяжэй. У мінулым годзе аб'ёмы гандлю Беларусі і Алжыра склалі 50 мільёнаў долараў.
Увогуле, тры дружалюбныя краіны, па якіх Лукашэнка здзяйсняе сваё турнэ, натаргавалі з Беларуссю менш чым на 100 мільёнаў долараў. Чыста для параўнання: беларускі экспарт у недружалюбную Літву за мінулы год склаў 418 мільёнаў, імпарт з Літвы наагул больш за 2 мільярды.
Праўда, адсутнасць карысці для краіны не азначае, што не можа быць карысці для яе асобных прадстаўнікоў. Напрыклад, з аманскімі шэйхамі Лукашэнка ўжо амаль дамовіўся па сходнай цане асвойваць прыродныя багацці Бярэзінскага запаведніка. А М'янма, ні на што не намякаю, займае другое месца ў свеце па вытворчасці апіумнага маку.
Дык не ўсё ж Лукашэнку за народ перажываць. Трэба і дзецям пасля сябе якую капейчыну пакінуць.