Аляксандр Каваленка: Гэта абсалютная лухта Крэмля

• 2.12.2025, 17:22

Вайсковы аналітык распавёў, што адбываецца ў Пакроўску і Ваўчанску.

Пуцін зноў выдаў жаданае за сапраўднае, заявіўшы пра «захоп» Пакроўска, Ваўчанска, нягледзячы на абвяржэнні украінскіх вайскоўцаў і заходніх аналітыкаў.

Што насамрэч адбываецца цяпер у гэтых гарадах? Пра гэта сайт Charter97.org пагаварыў з украінскім вайскова-палітычным аглядальнікам групы «Інфармацыйны супраціў» Аляксандрам Каваленкам

— Калі казаць пра Пакроўск, дык сітуацыя там, вядома, стабільна складаная, але казаць пра захоп горада наогул не даводзіцца. Гэта абсалютная маніпуляцыя.

На сёння расійскія войскі цалкам кантралююць толькі паўднёвую частку Пакроўска. Пры гэтым цэнтральная частка горада — гэта арэна баестыкненняў паміж іх дыверсійнымі групамі і нашымі групамі зачысткі. Поўнага кантролю над цэнтральнай часткай расіяне не маюць. Яны маюць магчымасць перасоўвацца невялікімі групамі па цэнтральнай частцы горада, пакуль іх не заўважаць. І пераважна яны робяць гэта ў тумане. Акупанты карыстаюцца туманам, каб перамяшчацца па цэнтральнай частцы. Кантраляваных зон у цэнтры ў іх няшмат, і ў асноўным гэта адміністрацыйныя будынкі, дзе яны могуць укрыцца, калі няма туману. Паўночная частка горада цалкам пад кантролем ЗСУ. Вось такі расклад па Пакроўску.

Што да Ваўчанска, шчыра кажучы, я ўвогуле быў здзіўлены гэта пачуць, бо расійскі бок ужо вельмі доўгі час, з 2024 года, па сутнасці, кантралюе ў асноўным большую частку паўночнай часткі Ваўчанска. Раён прамзоны каля рачкі Воўча — гэта месца такога ж фармату баестыкненняў, як, напрыклад, у Пакроўску. Усё, што паўднёвей ад рачкі Воўча, цэнтральная і ўсходняя часткі Ваўчанска, — пад кантролем ЗСУ.

Сам па сабе Ваўчанск цалкам знішчаны, ператвораны ў руіны. Казаць, што ён кантралюецца расійскім бокам, не даводзіцца.

— Навошта Крамлю спатрэбілася менавіта цяпер абвяшчаць пра такія «перамогі», калі баі там ідуць больш за год?

— Вышэйшае расійскае камандаванне цяпер генеруе рознага кшталту фэйкі. Хутчэй за ўсё, яны прызначаныя перадусім уздзейнічаць на ўнутранага спажыўца гэтай інфармацыі, які не пераправярае яе паводле незалежных крыніц, каб прадэманстраваць хоць якую выніковасць. 2025 год падыходзіць да канца. Чога дасягнула расійская армія за 2025 год, апрача захопу лесапалосаў, палёў і нейкіх вёсак на 10–15 дамоў, якія поўнасцю знішчаныя?

Ні адзін буйны горад не захоплены, ні адзін раённы цэнтр не захоплены. Ім тэрмінова трэба нешта паказваць унутранаму спажыўцу.

— Зяленскі паведаміў, што ЗСУ амаль зачысцілі Купянск ад расійскіх пяхотных груп. Раскажыце, якая абстаноўка ў горадзе і наколькі далёка прасунуліся ўкраінскія сілы?

— Так, гэта сапраўды праўда. У раёне Купянска цяпер ідзе зачыстка менавіта правабярэжнай часткі горада. Стабілізацыйныя дзеянні далі свой плён. Расійскія войскі знаходзяцца пераважна ў паўночна-заходняй частцы горада. Гэта прамысловая зона, раён стадыённай плошчы. Тое, што паўночней стадыённай плошчы ўздоўж трасы Р-79, — гэта зона, дзе ў расіян ёсць месцы кантролю, назапашвання і канцэнтрацыі сіл і сродкаў. Пераважна сіл, не сродкаў.

Зараз менавіта гэта зона праходзіць зачыстку. Яна некалькі складаней, чым асноўная гарадская рыса, куды ім удалося пранікнуць пару месяцаў таму, бо гэта прамысловая зона. Але гэты працэс працягваецца. Калі параўноўваць Купянск, напрыклад, з Ваўчанскам або Пакроўскам, дык у Купянску сітуацыя значна лепшая і больш кіраваная сіламі абароны Украіны.

У сувязі з гэтым, вядома, заява пра акружэнне Купянска, пра кантроль над Купянскам — гэта яшчэ большая лухта, чым, напрыклад, заява пра кантроль Пакроўска. У Пакроўску яны яшчэ як бы могуць гэтым маніпуляваць, бо ў іх ёсць стабільныя зоны кантролю на поўдні, і яны спрабуюць пашыраць іх на цэнтральную частку горада. А ў Купянску — гэта толькі паўночна-заходнія ўскраіны горада, і то яны там у замкнёным і вельмі абмежаваным становішчы.

— Відэа, на якіх украінскія байцы знішчаюць чарговых «сцяганосцаў» Пуціна, паказваюць рэальную цану такіх «перамог». Надоўга яшчэ хопіць арміі РФ на такія мясныя атакі?

— На жаль, расходнага матэрыялу ў Расіі шмат. З наступнага года ў іх там будзе кожны месяц абавязковы прызыў. У наступным годзе прызыўнікаў на ўзроўні срочнікаў прыраўняюць да кантрактнікаў праз Дзярждуму адпаведнымі законапраектамі. Рэзервістаў пагоняць у зону баявых дзеянняў. Маштабуюць рэкрутынгавыя кампаніі ў іншых краінах, асабліва ў краінах Афрыкі. Таму, на жаль, чалавечага рэсурсу ў іх будзе дастаткова.

Таму Украіне цяпер трэба цалкам і поўнасцю сканцэнтравацца на супрацьдзеянні менавіта іх пяхотным складніку. Мы павінны прыкласці максімум намаганняў да таго, каб знішчаць як мага больш іх чалавечага рэсурсу. Як бы гэта ні гучала неталерантна, недэмакратычна і нячалавечна, але нам трэба цяпер скіраваць усе свае намаганні на 2026 год, каб ліквідаваць як мага больш расійскіх акупантаў.