«Маразм будзе толькі мацнець»
- 4.11.2025, 9:45
Замежныя камандзіроўкі дзяржаўным служачым трэба ўзгадняць з КДБ.
Прадстаўнік Беларускага кангрэса дэмакратычных прафсаюзаў паведаміў «Салідарнасці», што выявіў у палажэнні «Аб службовых камандзіроўках за мяжу», якое нядаўна зацвердзіў Аляксандр Лукашэнка, вельмі паказальны 9-ы пункт.
«Накіраванне ў камандзіроўкі для ўдзелу ў мерапрыемствах, арганізаваных (праводзімых) і (або) фінансаваных пры ўдзеле грамадскіх арганізацый замежнай дзяржавы і (або) міжнародных недзяржаўных арганізацый, з якімі Рэспубліка Беларусь не супрацоўнічае, ажыццяўляецца па ўзгадненні з Камітэтам дзяржаўнай бяспекі.
Адпаведны запыт накіроўваецца зацікаўленым дзяржаўным органам (дзяржаўнай арганізацыяй) у Камітэт дзяржаўнай бяспекі да ўнясення прапановы аб накіраванні ў камандзіроўку службовай асобе (органу), упаўнаважанай прымаць рашэнне (даваць згоду) аб накіраванні ў камандзіроўку.
Запыт павінен утрымліваць звесткі пра камандзіраваных, дзяржаву, тэрміны, мэту і падставы камандзіроўкі, крыніцу яе фінансавання, іншыя істотныя ўмовы камандзіравання, уключаючы планы і спісы ўдзельнікаў сустрэч і перамоў з указаннем міжнародных арганізацый, арганізацый замежных дзяржаў, фізічных асоб, а таксама пералікі пытанняў, што падлягаюць вырашэнню або абмеркаванню».
Гэта ператварае замежную камандзіроўку ў сапраўдны квест. Уявім, што вы атрымалі запрашэнне на канферэнцыю. Што трэба зрабіць, каб КДБ узгадніў паездку:
1. Выявіць крыніцы фінансавання мерапрыемства, на якое едзеш, што ўжо само па сабе надзвычай складаная задача. Напрыклад, у запрашэннях на канферэнцыі такая інфармацыя, як правіла, не ўказваецца. А адпаведны запыт, хутчэй за ўсё, выкліча ў арганізатараў, як мінімум, недаўменне.
2. Калі ўсё ж нейкім чынам удасца здабыць звесткі пра крыніцы фінансавання, давядзецца ўстанавіць: супрацоўнічае з дадзенымі грамадскімі арганізацыямі Рэспубліка Беларусь ці не?
3. Дастаць «планы і спісы ўдзельнікаў» канферэнцыі.
Каб вырашыць гэтыя задачы, трэба самому валодаць навыкамі Джэймса Бонда.
Пакуль гэтае палажэнне тычыцца «дзяржаўных, урадавых і парламенцкіх дэлегацый Рэспублікі Беларусь, работнікаў дзяржаўных органаў (дзяржаўных арганізацый)». Але і астатнім не варта мець ілюзій.
Спецслужбы імкнуцца максімальна пашырыць свае паўнамоцтвы. Таму наступным крокам можа стаць узгадненне ў КДБ усіх замежных камандзіровак незалежна ад статусу арганізацыі — каб мінімізаваць «тленнае ўплыванне Захаду» на грамадзянаў Беларусі і магчымасці іх вербаўкі агентамі ЦРУ, Масада і японскай выведкі.
Ужыванне чарговай практыкі часоў СССР намякае, што можа запатрабавацца і іншы савецкі досвед. Напрыклад, выязныя візы.
У СССР любую паездку за мяжу, нават на адпачынак і нават у сяброўскія краіны, трэба было ўзгадняць з «кампетэнтнымі органамі». Працэс атрымання выязной візы ўключаў разгляд кандыдата ў прафсаюзных і партыйных арганізацыях, а таксама праверку з боку КДБ і МУС.
Так што цяперашнім уладам яшчэ ёсць да чаго імкнуцца. Пры цяперашняй уладзе маразм будзе толькі мацнець.