У Зямлі ўжо 60 гадоў ёсць таемны спадарожнік, пра які ніхто нават не здагадваўся
- 22.11.2025, 15:05
Ідзе гаворка пра таямнічы аб’ект пад назвай PN7.
У космасе вучоныя выявілі невялікую касмічную скалу, якая ціха суправаджала Зямлю на працягу дзесяцігоддзяў, таму яе вырашылі прызнаць квазіспадарожнікам. Ідзе гаворка пра таямнічы аб’ект пад назвай PN7, які рухаецца разам з нашай планетай з 1960-х гадоў. Пра гэта піша Daily Galaxy.
Таму яго існаванне ставіць пад сумнеў нашыя ўяўленні пра тое, колькі насамрэч спадарожнікаў можа мець Зямля.
Што вядома пра дзіўны спадарожнік на арбіце Зямлі
Адкрыццё PN7 з’яўляецца чарговым дапаўненнем да спісу ценявых спадарожнікаў Зямлі — касмічных аўтастопшчыкаў, якія дзеляць з намі арбіту вакол Сонца.
«Новы артыкул, апублікаваны ў Research Notes of the American Astronomical Society, пацвярджае незвычайны рух PN7, які часам апярэджвае Зямлю, а часам адстае ад яе. У адрозненне ад звыклага нам Месяца, гэтыя аб’екты не звязаныя гравітацыяй з нашай планетай; замест гэтага яны рухаюцца ў далікатнай гравітацыйнай раўнавазе, круцячыся разам з намі, як маўклівыя спадарожнікі, па Сонечнай сістэме», — патлумачылі ў выданні.
У той жа час, калі астраном з Універсітэта Мэрыленда Бэн Шаркі упершыню пачуў пра PN7, як яе цяпер называюць навукоўцы, першае, што прыйшло яму ў галаву: «О, класна, яшчэ адна».
«Назіранні з тэлескопаў, такіх як Pan-STARRS на Гаваях, які першым выявіў PN7, паказваюць, наколькі дынамічнае і населенае арбітальнае асяроддзе Зямлі. Некаторыя з гэтых квазіспадарожнікаў, такіх як Kamoʻoalewa, застаюцца стабільнымі стагоддзямі, тады як іншыя аддаляюцца ўжо праз некалькі дзесяцігоддзяў пад дзеяннем тонкіх сіл Сонца і Зямлі», — дадалі ў Daily Galaxy.
Міні-спадарожнікі і нябесныя безбілетнікі
Пакуль квазіспадарожнікі, такія як PN7, дзеляць арбіту Зямлі, не трапляючы ў яе палон, міні-спадарожнікі ідуць яшчэ далей — яны становяцца часовымі спадарожнікамі, захопленымі гравітацыяй нашай планеты, перш чым ізноў уцячы ў глыбокі космас.
«Гэтыя мімалётныя візіцёры — драбніцы, крохкія і, як вядома, іх цяжка заўважыць. Грыгоры Федарэц, астраном з Універсітэта Турку ў Фінляндыі, тлумачыць, што большасць міні-месяцаў «досыць малыя, як валуны», а гэта азначае, што іх цяжка выявіць. Цяпер пацверджана толькі некалькі такіх аб’ектаў, кожны з якіх існуе менш за год, перш чым гравітацыя вызваляе яго з-пад свайго ўплыву», — падкрэслілі ў выданні.
Даследчыкі мяркуюць, што гэтыя квазіспадарожнікі могуць быць рэшткамі астэроідаў, на якія паўплывала магутная гравітацыя Юпітэра, фрагментамі паверхні Месяца або нават рэліктавымі аб’ектамі, якія выжылі пасля хаатычнага фарміравання ранняй Сонечнай сістэмы.