Расія не зможа перамагчы ў гэтай вайне

• Дзмітрый Чарнышоў
• 25.10.2025, 17:21

Для перамогі патрэбныя тры ўмовы.

Пасля допісу пра хуткі Нюрнбергскі працэс над Расіяй я атрымаў мноства каментароў. Асноўны пасыл якіх быў — дзякуй, вядома, за падтрымку, але вы ж гэта несур’ёзна, так? Былі і зусім дзіцячыя сцверджанні: «Ядравая дзяржава не можа прайграць вайну неядравай краіне». Угу. А В’етнам, які перамог тры ядраныя дзяржавы (Францыю, ЗША і Кітай), — не ў залік. Але самы недарэчны каментар — маўляў, Расія ж рухаецца наперад, а значыць, яна перамагае вайну.

Не, сябры, гэта быў допіс не пра wishful thinking і не пра мокрыя мары. Уласна, тое, што Расія не зможа перамагчы ў гэтай вайне, было ясна ўжо ў сакавіку 2022 года. Але паколькі пры ўладзе ў Маскве знаходзяцца клінічныя дэгенераты, яны вырашылі свой аглушальны правал назваць «вайной на знясіленне». Маўляў, так яно і было задумана ад самага пачатку. І вось на нашых вачах пачалося паступовае скарачэнне дзясяціразовай перавагі ў сілах, якой валодала Расія. Яшчэ быў у яе Чарнаморскі флот. Яшчэ былі шматтысячныя танкавыя армады. Яшчэ магла Расія безкарана бамбіць сваімі ракетамі любы ўкраінскі горад. Але іх перавага паступова сыходзіла, і разрыў скарачаўся: 8:1, 5:1, 2:1, 1:1… І вось ужо ва Украіны з’явіліся свае далёкабійныя ракеты і ўласная авіяцыя. І вось ужо Чарнаморскі флот загнаны ў далёкія гавані. І вось ужо кожную ноч гараць НПЗ і ваенныя заводы па ўсёй краіне. І вось ужо ў атаку расіяне ідуць на самакатах.

А што да «руху наперад», дык дазвольце я вам адну гісторыю распавяду. Пра Першую сусветную. Не, я ведаю, што гістарычныя паралелі не працуюць, але мне проста хочацца, каб вы больш ніколі не пісалі такіх глупстваў — што калі адна краіна ідзе наперад, значыць, яна перамагае.

1914 год.

Калі Германія ўступіла ў вайну, яе стратэгія (план Шліфэна) прадугледжвала маланкавы ўдар праз Бельгію з мэтай абысці французскую армію і ўзяць Парыж за шэсць тыдняў. (Кідок мангуста — рускія таксама вырашылі прайсці праз краіну на літару «Б» і ўзяць Кіеў за тры дні).

Нямецкія войскі рухаліся імкліва і падышлі да Парыжа на 30 км. Разведвальныя падраздзяленні ўжо бачылі ў біноклі Эйфелеву вежу. Французскі ўрад тэрмінова эвакуяваўся ў Бардо. (Зяленскі адмовіўся ад таксі і эвакуацыі ў Бардо і запатрабаваў ад Захаду зброі).

Пачынаецца бітва на Марне. Саюзнікі спыняюць наступ. Знакаміты эпізод — парыжскія таксі дастаўляюць 6000 салдат на фронт. План маланкавай вайны рушыцца, пачынаецца вайна на знясіленне. (Украіна адкідвае расійскія войскі з-пад Кіева і пачынае метадычна перамолваць армію ўварвання).

Арміі зарываюцца ў зямлю. Фронт рухаецца на лічаныя кіламетры, цаной сотняў тысяч жыццяў.

1917 год.

Германія кантралюе амаль усю Бельгію і паўночны ўсход Францыі (каля 10% тэрыторыі). (Сёння Расія таксама кантралюе Крым і ўсход Украіны, але за чатыры гады вайны не здолела ўзяць ніводнага абласнога цэнтра).

Вясна 1918 года — апошняе наступленне Людэндорфа. Германія зноў наступае і зноў падыходзіць на 60 км да Парыжа. «Парыжская Берта» рэгулярна абстрэльвае сталіцу. (Сёння замест артылерыйскіх снарадаў на сталіцу Украіны ляцяць дроны і ракеты).

Усе ў Германіі чытаюць газеты і ўпэўненыя, што Германія вось-вось пераможа — яна ж наступае. І тым не менш у 1918 годзе Германія капітулявала. Чаму?

Нямецкія войскі страчвалі баяздольнасць, салдаты адмаўляліся ваяваць. Чатыры гады вайны выкосілі афіцэрскі корпус, і найлепшыя часткі былі разбітыя. Да восені 1918 года ў Францыю прыбылі два мільёны свежых амерыканскіх салдат. Людэндорф і Гіндэнбург зразумелі: праз два-тры месяцы саюзнікі ўвойдуць у Германію, і тады ўмовы будуць яшчэ горшыя.

Ніякага «катастрафічнага разгрома» не было — нямецкі фронт проста развальваўся маральна і арганізацыйна.

Але галоўная прычына паразы — эканамічная. Вытворчасць узбраенняў ішла за кошт грамадзянскага сектара — краіна літаральна выдыхалася. Брытанская марская блакада дзейнічала вельмі добра. У Германіі не ставала ўсяго: прадуктаў, паліва, сыравіны. Саюзнікі выходзілі з вайны адзін за адным. Балгарыя капітулявала 29 верасня, Асманская імперыя — 30 кастрычніка, Аўстра-Венгрыя — 3 лістапада (проста развальвалася знутры). Пачаліся паўстанні па ўсёй краіне. 9 лістапада кайзер Вільгельм II збег у Галандыю.

Вішанька на торце: германская прапаганда схавала ад грамадства, наколькі катастрафічнай была ваенная сітуацыя. Таму многія немцы шчыра не разумелі, чаму Германія капітулявала. Сядзелі ж «нармальна». Гэта потым нарадзіла міф пра «здраду» і «ўдар у спіну».

Цяпер пераносімся ў Расію. Эканамічная сітуацыя імкліва пагаршаецца. У бюджэце дзірка на некалькі трыльёнаў. Масква высмактала ўсё з правінцыі — у бюджэтах рэгіёнаў грошай засталося на некалькі тыдняў. Плаціць заробкі бюджэтнікам фізічна няма чым. Выплаты кантрактнікам рэзка ўпалі. Для вайны патрэбныя тры ўмовы: грошы, грошы і грошы. А грошы скончыліся. Вытворчасць узбраенняў высмоктвае ўсе сілы з эканомікі і імкліва разбурае грамадзянскі сектар.

Наперадзе зіма, і калі Украіна замест амерыканскіх салдат атрымае амерыканскія ракеты, цалкам рэальная перспектыва застацца ў гарадах без электрычнасці і ацяплення. Расійскія прапагандысты так вытанчана жартавалі пра «Халадомор» і спявалі душэўныя песні «А зіма будзе вялікая…» Без крыўдаў — усё да вас вернецца. Дарэчы, Вялікабрытанія толькі што абвясціла пра перадачу Украіне 5000 шматмэтавых ракет.

Замест марской блакады — санкцыі, якія закрываюць доступ і да тэхналогій, і да фінансаў. «Лукойл» і «Раснафта» — гэта вельмі балюча. Саюзнікі пачынаюць адпадаць адзін за адным. Сірыя страчаная, Іран разгромлены, Арменія перастала быць саюзнікам (узрушаальная тупасць расійскай дыпламатыі — пасварыцца адразу і з Азербайджанам, і з Арменіяй — гэта трэба ўмець). Венгрыя задуменна чуха чрэсы (увогуле вельмі дрэнная прымета, калі ў сусветнай вайне Венгрыя на вашым баку). Індыя адмаўляецца ад расійскай нафты, кітайскія дзяржкампаніі не хочуць рызыкаваць. Паўночная Карэя больш не шле сваіх салдат.

Дык што сцэнар з Нюрнбергскім працэсам — гэта не мае мокрыя фантазіі, гэта рэальнасць. І ніякае ўзяцце акупантамі яшчэ адной вёскі ва Украіне гэтай рэчаіснасці не зменіць.

Дзмітрый Чарнышоў, «Фэйсбук»