Хто загнаў Віцебшчыну ў «руіны і попел»?

• Арцём Сініцын, «Салідарнасць»
• 25.10.2025, 15:26

Лукашэнка звыкла пачаў шукаць вінаватых.

Напярэдадні ў Віцебску прайшла вялікая нарада «па забеспячэнні ўстойлівага развіцця Віцебскай вобласці». Там Лукашэнка зладзіў разнос кіраўнікам рэгіёнаў і даў мноства каштоўных парадаў, як усім працаваць.

А за пару дзён да мерапрыемства кіраўнік адміністрацыі Лукашэнкі Дзмітрый Круты падкрэсліў, што яго шэф даў нелестную характарыстыку развіццю Віцебшчыны. Маўляў, вобласць «хранічна не выконвае» ўсе даводзімыя асноўныя параметры сацыяльна-эканамічнага развіцця.

Сярод праблем вобласці кіраўнік адміністрацыі назваў невыкананне паказчыкаў па валавым рэгіянальным прадукце, які практычна ні разу за пяцігодку не быў выкананы.

Ішла гаворка таксама пра затаварванне складаў: «Вельмі высокі ўзровень запасаў гатовай прадукцыі — больш за 100%, напэўна, самы высокі ў нашай рэспубліцы».

А яшчэ ёсць праблемы з прадпрыемствамі «Белвест», «Віцебскдрэў», Полацкім малочным камбінатам і Аршанскім льнокамбінатам, якія ўсе гэтыя гады карысталіся немалой, мякка кажучы, падтрымкай дзяржавы.

Праведны гнеў Лукашэнкі зразумелы. Спрачацца няма пра што: Віцебская вобласць не першы год з’яўляецца праблемным рэгіёнам. Але тут напрошваецца слушнае пытанне: хто ж давёў яе да такога стану?

Кіраўнік Віцебшчыны Аляксандр Суботін — не больш чым вінцік у гэтай гісторыі. Ён чацвёрты кіраўнік вобласці, якога прызначыў ніхто іншы, як Лукашэнка. Як і Уладзіміра Андрэйчанку, Аляксандра Касінца і Мікалая Шарстнёва.

І ўсе яны, у адрозненне ад Віцебскай вобласці, адчуваюць сябе нядрэнна, атрымаўшы непыльныя пасады і месца ў атачэнні кіраўніка.

Пра шлейф праблем у АПК Віцебшчыны кіраўнік гаварыў у студзені 2020-га, а праз пару месяцаў падпісаў указ, які прадпісваў стварэнне шэрагу аграхолдынгаў, у якія ўключылі 130 гаспадарак, у тым ліку больш за сотню стратных калгасаў.

Той эксперымент з «глыбокай інтэграцыяй» скончыўся плачэвна, але Лукашэнка вясной гэтага года звыкла пачаў шукаць вінаватых, пагражаючы падвергнуць рэвізіі гэтую «геніяльную» ідэю.

Гэта ён ініцыяваў і ўсімі спосабамі прасоўваў ідэю мадэрнізацыі дрэваапрацоўчай галіны. Вынік — праблемы на «Віцебскдрэве». Як, дарэчы, і на большасці іншых «мадэрнізаваных» прадпрыемстваў.

Лукашэнка патрабаваў ад падначаленых «падняць з руін і попелу» Аршанскі раён. Разам з мясцовым льнокамбінатам, які разам з «Белвестам» і Полацкім малочным камбінатам папоўніў спіс праблемных актываў вобласці.

На будучым разборы палётаў мы пачулі не адну гнеўную тыраду пра пражэктарства і папушчальніцтва, як было не раз за апошнія тры дзесяцігоддзі. Ці стане ад гэтага Віцебскай вобласці лягчэй? На жаль, наўрад ці.

Як і Суботіну пасля «жорсткай крытыкі» горш не стане. На крайні выпадак, калі калі-небудзь дойдзе да паказной адстаўкі, ён узначаліць федэрацыю гандбола або паедзе ў Копысь дырэктарам новай пякарні.

Арцём Сініцын, «Салідарнасць»