ЗША будуюць 180 гіганцкіх самалётаў-запраўшчыкаў
- Гарысан Кас, The National Interest
- 19.10.2025, 13:25
Куды лятучыя крэпасці паляцяць праз акіян?
Злучаныя Штаты Амерыкі акружаны двума акіянамі, і да найбліжэйшага патэнцыйнага суперніка — больш за 11 тысяч км праз Ціхі акіян. Пентагон спадзяецца, што ў выпадку ўзброенага сутыкнення баевыя дзеянні будуць весціся не дома, а на чужой тэрыторыі. Якую ролю ў такім выпадку адыграюць самалёты-запраўшчыкі KC-46A Pegasus з размахам крылаў у палову футбольнага поля?
У будучым канфлікце з Кітаем дазапраўка ў паветры стане жыццёва важнай для амерыканскіх знішчальнікаў і бамбардзіроўшчыкаў, якія дзейнічаюць з бяспечнай адлегласці на велізарных прасторах Інда-Ціхаакіянскага рэгіёна.
Грандыёзная стратэгія ЗША заснаваная на пастаяннай прысутнасці па ўсім свеце, што патрабуе ад ваенна-паветранага флоту вялізных радыусаў палёту. Каб максімальна павялічыць гэтую далёкасць, ЗША патрэбныя самалёты, якія могуць лятаць далёка і доўга, кантралюючы паветраную прастору ў аддаленых кутках зямнога шара.
Максімальная дальнасць дзеяння ВПС ЗША залежыць ад мала вядомай і не надта разрэкламаванай, але жыццёва важнай платформы — паветранага танкера. Зараз служба паветранай дазапраўкі змяняе свой асноўны самалёт з Boeing KC-135 Stratotanker эпохі Эйзенхаўэра на Boeing KC-46A Pegasus. KC-46 — гэта не проста мадэрнізацыя, а мост паміж традыцыйнай паліўнай лагістыкай і лічбавым сеткавым полем бою будучыні.
Тэхнічныя характарыстыкі KC-46A Pegasus
Год выпуску: 2019.
Колькасць пабудаваных самалётаў: ~100 (усе аператары); яшчэ 180 запланавана для ВПС ЗША, плюс дадатковыя заказы ад Японіі і Ізраіля.
Даўжыня: 50,5 м.
Размах крылаў: 48,1 м.
Максімальная ўзлётная маса (MTOW): ~188 тон.
Рухавікі: два турбавентылятарныя рухавікі Pratt & Whitney PW4062 з вялікай ступенню двухкантурнасці (~28 122 кг цягі кожны).
Максімальная хуткасць: 913 км/г.
Далёкасць палёту: ~6385 марскіх міль (11 825 км).
Практычны столь: ~13 100 м.
Грузападымальнасць: да 29,5 т; можа перавозіць 18 стандартных паддонаў 463L; да 114 пасажыраў або 58 пацыентаў (у авіямедыцынскай канфігурацыі).
Экіпаж: звычайна 3 чалавекі (пілот, другі пілот і аператар заправачнай штангі).
Камерцыйнае паходжанне самалёта-запраўшчыка
Распрацаваны на базе камерцыйнага самалёта Boeing 767-2C, KC-46 спалучае правераную надзейнасць грамадзянскай авіяцыі з магчымасцямі ваенных сістэм новага пакалення. Сэрцам платформы з'яўляецца яе паліўная ёмістасць і сістэма размеркавання; KC-46 можа перавозіць больш за 96 т паліва, якое можна перадаваць як з дапамогай аўтаматычнай заправачнай штангі, так і з дапамогай сістэмы «шланг-конас», забяспечваючы дазапраўку ў паветры практычна ўсіх тыпаў самалётаў ЗША і іх саюзнікаў. KC-46 таксама можа перавозіць шырокі спектр разнастайных грузаў, што робіць яго неацэннай лагістычнай платформай.
KC-46 абсталяваны ўражлівым наборам датчыкаў і сеткавых прылад. Сістэма Remote Vision System 2.0 дапамагае аператару заправачнай штангі выконваць дазапраўку з кансолі з дапамогай 3D-камер, а не лежачы ў спецыяльным адсеку, як аператары заправачнай штангі на KC-135. Кабіна цалкам лічбавая, з індыкатарам на лобавым шкле, сэнсарнай авіёнікай і падключэннем да сеткі перадачы даных Link 16, што фактычна ператварае запраўшчык у лятучы хаб перадачы даных у межах больш шырокай сеткі ВПС. Такім чынам, выконваючы функцыі запраўшчыка, KC-46 можа таксама перадаваць даныя аб мэтах, служыць звяном сувязі або нават каардынаваць аўтаномныя сістэмы.
Гэтую праграму кампаніі Boeing не абмінула турбулентнасць. На ранніх мадэлях KC-46 назіраліся праблемы з скажэннямі сістэмы агляду, уцечкамі паліва і жорсткасцю штангі, што абмяжоўвала іх прымяненне. Boeing і ВПС патратылі гады на дапрацоўку, і KC-46 нарэшце набліжаецца да поўнай баявой гатоўнасці. Чакаецца, што ў эксплуатацыю ўвядуць больш за 180 самалётаў, якія поўнасцю заменяць састарэлыя KC-135 (большасці з іх больш за 60 гадоў). KC-46 таксама з'яўляецца кандыдатам на экспарт: Японія і Ізраіль ужо размясцілі заказы.
Як і многія іншыя новыя вайсковыя тэхналогіі, KC-46 разлічаны на канфлікт з Кітаем. У будучай вайне з Кітаем дазапраўка ў паветры стане жыццёва важнай для амерыканскіх знішчальнікаў і бамбардзіроўшчыкаў, якія дзейнічаюць з бяспечнай адлегласці на абшарах Інда-Ціхаакіянскага рэгіёна. KC-46 распрацаваны для дзеянняў у баявых умовах — ён абсталяваны інфрачырвонымі датчыкамі папярэджання аб ракетах, сродкамі радыёэлектроннай барацьбы і ўстойлівымі да траплення куль і абломкаў паліўнымі бакамі.
Вядома, KC-46 не з'яўляецца неўразлівым і не мае стэлс-характарыстык. Хутчэй за ўсё, KC-46 стане прамежкавай платформай, якая застанецца ў эксплуатацыі да 2050-х гадоў, а не доўгатэрміновай будучай платформай для паветранай дазапраўкі. ВПС ЗША ўжо распрацоўваюць сістэму паветранай дазапраўкі наступнага пакалення (NGAS) — аўтаномны стэлс-запраўшчык, здольны пранікаць у забароненую паветраную прастору.
Гарысан Кас, The National Interest